هرگز تسلیم محدودیت‌ها نشدم
رقیه شجاعی با بیان اینکه هرگز تسلیم محدودیت‌ها نشده است، گفت: فعالیت ورزشی معلولان وقتی می‌تواند به شکوفایی برسد که حمایت‌های مسوولان و نگرش جامعه آنان را از تاریکی و انزوا به سمت پویایی و رشد سوق دهد.
بسیار شنیده ایم که معلولیت محدودیت نیست، بلکه تجسم یک اراده است و انسان های موفقی را می توان پیدا کرد که با خودباوری و ایمان راسخ و غلبه بر موانع توانسته اند پله های کامیابی را یکی پس از دیگری طی کنند و به افتخارات زیادی دست یابند.
امروزه معلولان در جامعه با وجود کاستی ها، مشکلات و بی مهری ها در حوزه های گوناگون فعالیت می کنند که نمود عینی آن عرصه ورزش است.
این قشر می کوشند به عموم مردم بگویند اگرچه با محدودیت خاصی مواجه هستند اما همانند یک فرد سالم با توان مضاعف در میدان حضور دارند و برای رسیدن به هدف نهایی خود از هیچ تلاش و کوششی دریغ نمی کنند.
رقیه شجاعی ملی پوش فدراسیون جانبازان و معلولان در معرفی خود اظهارداشت: در زمان حاضر ملی پوش پاراتیراندازی فدراسیون جانبازان و معلولان هستم، از سال ۹۷ به صورت حرفه ای، این رشته ورزشی را ادامه دادم و سه ماه پس از آن نیز به اردوی تیم ملی دعوت شدم و از آن زمان زمان تاکنون در مسابقات مختلفی شرکت و موفقیت های مهمی را کسب کردم.
وی با بیان اینکه در بهمن سال ۹۲ و طی حادثه ای تصادف کردم که وقوع این رخداد زندگی من را تحت تاثیر قرار داد، به طوری که از پذیرش اینکه قطع نخاع شدم و نمی توانم همانند فرد سالم کار کنم بسیار ناراحت بودم ادامه داد: برای غلبه بر این وضعیت تصمیم گرفتم وارد دانشگاه شوم، در رشته روانشناسی بالینی به تحصیل خود ادامه دادم، سپس به سمت ورزش گرایش پیدا کردم و فعالیت در این زمینه با رشته بدنسازی آغاز شد. پس از مدتی وارد رشته تیراندازی شدم و پس از سه ماه فعالیت مستمر از سوی مربیان نمره قبولی گرفتم و بعد به مسابقات کشوری اعزام شدم که حاصل آن کسب ۲ مدال شد و این کار، آغاز ورود من به تیم ملی بود.
سپس به مسابقات آسیایی جاکارتا اعزام شدم و با تلاش فراوان به مدال خوش رنگ طلا رسیدم، کسب مدال برنز مسابقات جهانی امارات و حضور در مسابقات پارالمپیک توکیو از دیگر فعالیت های دوران ورزشی ام محسوب می شود که هر کدام حال و هوای خاص خود را داشت.
شجاعی در مورد چگونگی غلبه بر مشکلاتش گفت: بسیاری بر این باورند محدودیت موجب می شود معلولان از انجام کارهای روزمره خود عاجز بمانند در حالیکه این قشر همه کارهایی که یک فرد سالم انجام می دهد را به طریقی دیگر به سرانجام می رسانند، متاسفانه در جامعه اینگونه القا شده که یک فرد معلول دیگر توانمندی ندارد و همین دیدگاه ناخوشایند جامعه موجب می شود یک معلول نتواند در کارهای دیگر ثابت قدم باشد و به نوعی به موفقیت لازم برسد ولی دیدگاه جامعه باید نسبت به افراد معلول تغییر کند که تحقق این مهم از ابعاد گوناگون نتیجه مثبتی را به دنبال دارد.
این قهرمان ارزنده با اشاره به اینکه ورزشکاران معلول کشورهای اروپایی با تجهیزات پیشرفته‌تر در رقابت ها حضور می یابند ولی ورزشکاران ایرانی به رغم اینکه کشورمان در تحریم است توانمندی های بیشتری از خود نشان می دهند و در مجامع بین المللی حرفی برای گفتن دارند اظهار داشت: عمده مشکل ما در تمرینات ورزشی تامین ساچمه و فشنگ بود که با رایزنی فدراسیون جانبازان و معلولین این مهم برطرف شد به گونه ای که دیگر دغدغه ای نداریم و با خیال آسوده برای رقابت ها آماده می شویم.
شجاعی در ادمه گفت: از طرفی ورزش فراز و نشیب های متعددی دارد و یک معلول ورزشکار نباید با شکست عقب نشینی کند بلکه با کسب آمادگی بیشتر برای رقابت های بعدی گام بردارد و باید به این موضوع توجه داشت برای هر ورزشکاری این احتمال وجود دارد بروز مشکلاتی مانع دستیابی او به مدال شود.
قهرمان ملی پوش پاراتیراندازی در مورد وضعیت این رشته توضیح داد: رشته تیراندازی طی سال های گذشته روند رو به رشدی داشته است به طوریکه ورزشکاران معلول زیادی هم با الگو قرار دادن ورزشکاران بنام وارد این رشته شدند و این موضوع برای من از مدال طلا بسیار ارزشمندتر است.
وی با بیان اینکه یکی از آرزوهایم این است معلولانی که به دور خود پیله بسته اند رها شوند و در اجتماع حضوری فعال داشته باشند و بین خود و افراد سالم تفاوتی قائل نباشند. ادامه داد: این رشته ورزشی هزینه‌بر است و در این میان بسیاری از معلولان از بنیه مالی خوبی برخوردار نیستند و مسوولان می توانند با در اختیار قرار دادن امکانات و تجهیزات زمینه رشد و شکوفایی بیش از پیش آنها را فراهم کنند.
شجاعی در موردسخت‌ترین و دلچسب‌ترین رقابت های ورزشی خود گفت: سخت‌ترین مسابقه ام حضور در رقابت های قهرمانی کشور در سال ۱۴۰۰ بود که به دلیل انتظارات زیاد استرس بالایی داشتم البته این آغازی برای ورود به مسابقات برون مرزی بود که در مقایسه با مسابقات جهانی چنین چیزی حاکم نیست و بهترین مسابقه ام حضور در رقابت های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا بود که مدال خوش رنگ طلا را بر گردن آویختم.
تا زمانی که توان داشته باشم به موفقیت در این رشته ورزشی ادامه خواهم داد و امیدوارم به موفقیت بزرگی دست یابم.
نقطه هدف من صرفا ورزش نبود، بلکه اهداف دیگری هم تعیین و تلاش کردم از افسردگی و عزلت نشینی به دور باشم معتقدم برای دستیابی به موفقیت باید پله به پله حرکت و از تمامی فرصت ها استفاده کرد.
وی همچنین دورنمای ورزشی خود در رقابت های آینده را چنین شرح داد: در زمان حاضر با ورود مربی توانمند به اردوی تیم ملی، انگیزه مضاعفی برای ورزشکاران ایجاد شده به طوریکه از این رخداد بسیار خوشحال هستم.
چند ورزشکار برای حضور در مسابقات آسایی هانگژو آماده می شوند که به عنوان عضو تیم در ۲ رشته ایستاده آر ۲ و سه وضعیت آر هشت شرکت خواهم کرد.
اردوی بعدی بیست و سوم تیر آغاز می شود که این روند قبل از اعزام به رقابت ها طبق برنامه زمان بندی شده ادامه خواهد یافت.
تلاش می کنم در این دوره از مسابقات با حضور کادر فنی متبحر برای کشورمان افتخار آفرینی کنم و در مجموع از عملکردم راضی هستم.
