ندای شهروند آنلاین

سرپرست بهزیستی استان زنجان گفت: اجرای قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت نقش بسزایی در بهبود شرایط زندگی این قشر دارد و می‌تواند در ارتقا سطح توانمندی آنها با ایجاد فرصت‌های برابر موثر باشد.

به گزارش ندای شهروند به نقل از روابط عمومی بهزیستی استان زنجان ، نعمت ملکی در جلسه کارگروه استانی قانون حمایت از حقوق معلولان، افزود: بر اساس ماده ۳۱ قانون حمایت از حقوق معلولان تحقق مفاد احکام این قانون و اعمال نظارت عالیه بر حسن اجرای همه قوانین با هدف نهایی اثرگذاری بر زندگی این قشر انجام می شود.

وی اضافه کرد: استفاده معلولین از مراکز تاسیساتی و خدمات ورزشی دستگاههای دولتی و شهرداری، اختصاص سه درصد از مجوزهای استخدامی به معلولان، اختصاص ۳۰ درصد از پست های سازمانی اپراتور تلفن به نابینا و کم بینا و معلول جسمی حرکتی، معافیت ۵۰ درصدی در مالیات حقوق و مزایای والدین دارای فرزند معلول شاغل در دستگاه های دولتی و کاهش ۱۰ ساعت از ساعات کاری در هفته برای شاغلین دارای معلولیت شدید و خیلی شدید از جمله قوانین مربوط به معلولان است.

وی بهره مندی از حقوق و مزایای کامل جهت بانوان کارمند دارای همسر یا فرزند معلول را از دیگر قوانین مهم و قابل اجرا عنوان کرد و گفت: ماده ۲۷ قانون در زمینه اجرای این مهم تاکید دارد در صورتی که فرزند یا همسر معلول در خانه نگهداری شود و کسر ساعات کار هفتگی از دیگر شروط این قانون است.

ملکی ایجاد اشتغال برای افراد دارای معلولیت را از مهمترین ارکان تصمیم گیری در زمینه استقلال فردی عنوان کرد و افزود: اختصاص حداقل سه درصد از مجوزهای استخدامی (رسمی، پیمانی، کارگری) در دستگاههای دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه ها، سازمانها، مؤسسات، شرکت ها و نهادهای عمومی و انقلابی و دیگر دستگاههایی که از بودجه عمومی کشور استفاده می کنند، تامین حق بیمه سهم کارفرما توسط بهزیستی و پرداخت آن به کارفرمایانی که افراد دارای معلولیت را به کار می گیرند از دیگر مطالبات این قشر است.

وی اظهار داشت: پرداخت تسهیلات اعتباری به واحدهای تولیدی، خدماتی، عمرانی و صنفی و کارگاه های تولیدی در مقابل اشتغال افراد معلول و پرداخت تسهیلات اعتباری خود اشتغالی به میزانی که در قوانین بودجه سالانه مشخص می شود از جمله حمایت های بهزیستی از اشتغال افراد دارای معلولیت است.

سرپرست بهزیستی استان زنجان خاطر نشان کرد: بناها و فضاهای شهری باید به گونه ای طراحی یا مناسب سازی شود که گروه های خاصی از مـردم بـه دلیل محدودیتهای حرکتی از استفاده از آنها محروم نشوند و تردد، رسیدن، دستیابی و استفاده مستقل تمامی افراد از آن فضا و تجهیزات معماری درون آن امکانپذیر باشد.